Winter zone 2014 1/3

Zima w ogródku zawitała. Sesja pt. "Wypadki w zimie". Jest to ciągnik osiowy Kenworth z naczepą.                                                                       

Uwaga!!!

Przez tydzień nie będzie postów

nr 66 AWZ P70 coupe Kultowe Auta PRL-u

AWZ P70 coupe był produkowany w fabryce w Zwickau od 1957 do 1959 roku. W ciągu ponad dwóch lat produkcji powstały zaledwie około 1500 sztuk P70 coupe. Samochód był droższy od zwykłego P70 o 4 tysiące marek wschodnioniemieckich. Coupe od zwykłego P70 różnił się otwieraną klapą bagażnika, szybami otwieranymi za pomocą korbki, nowym grillem, skórzaną tapicerką i nowym dachem. Jak wszystkie AWZ był zbudowany z duroplastu. Auto prowadziło się dobrze gdy nie było rozgrzane ponieważ kolumna kierownicza nie ocierała o obudowę. Samochód wygląda na sportowy ale gdy się spojrzy pod maskę to widzi się tylko słabe 22 konie mechaniczne. Model wygląda jak pomniejszona zabawka dziecięca. W moim modelu odpadła mi chromowana listewka na masce modelu. Samochód bardzo mały i widząc go zboku wygląda dziwnie.

Dane techniczne:
Silnik: dwucylindrowy, rzędowy, o pojemności 684 ccm
Prędkość maksymalna: 100 km/h
Zużycie paliwa: ok. 8,5 l/100 km
Moc: 22 KM
Masa własna: 870 kg, masa całkowita - 1145 kg
Wymiary: długość - 3739 mm, szerokość - 1499 mm, wysokość - 1481 mm

nr 65 Barkas B1000 HP Kultowe Auta PRL-u

Barkas był produkowany w VEB Barkas w Karl-Marx-Stadt (dziś Chemnitz) od 1961 do 10 kwietnia 1991 roku. Najpoważniejszą wadą był za słaby pochodzący z wartburga 311. Barkas pełnił w Niemczech tą samą funkcję jak u nas nysy i żuki. Furgonetka miała całkowicie płaską podłoga ułatwiającą załadunek i pozwalającą maksymalnie wykorzystać przestrzeń ładunkową. Na podwoziu Barkasa montowano izotermy, paki i przyczepy do ciągników siodłowych. W 1989 roku gdy już malała sprzedaż zaczęto wyposażać go w nowoczesne silniki Volkswagena o pojemności 1,3 l. Niestety za późno na modernizację. W 1991 upada komunizm w Niemczech i fabryka ogłasza bankructwo. Dziś barkas jest poszukiwany przez hobbystów, którzy doprowadzają je do stanu fabrycznego. Model (tył) zrobiony jedynie tak z KAPu. Bez płaskiej podłogi lecz z ramą. Plandeka nie domyka się. Lampa przednia kręci się jak by miała zaraz wypaść i lakier trochę zbladł.

Dane techniczne:
Silnik: benzynowy, trzycylindrowy, dwusuwowy, o pojemność 992 ccm
Prędkość maksymalna: 115 km/h
Zużycie paliwa: ok. 9 l/100 km
Moc: 45 KM
Masa własna: 1225 kg, dopuszczalna masa całkowita - 2350 kg 

nr 4116 Mercedes wywrotka Siku

Mercedes firmy Siku. Model wyprodukowany w Niemczech a nie w Chinach. Ciężarówka w skali 1:50, detale odwzorowane i przyklejone mocniej niż w KAPie co przydaję się kiedy model spadnie lub itd.. Model jest już wycofany z katalogu ale jeszcze można go zobaczyć na półkach wybranych sklepów. Modelik ma podnoszoną pakę i maskę. Ciężarówka ma za duże koła i powierzchnie otwieranej maski. Cena około 70-120 złoty.

nr 64 FSO Polonez coupe Kultowe Auta PRL-u

Polonez produkowany od 1981 do 1983 roku na warszawskim Żeraniu. Samochód wyróżniał się spojlerem który dodawał sportowego charakteru, braku tylnych drzwi, lepszymi fotelami, które miały lepsze trzymanie boczne. Auto prze 2 lata produkowane było tylko w kolorze srebrnym a w roku 83 doszedł kolor pomarańczowy. Przez okres trzech lat wyprodukowano około 40 sztuk a do dziś ocalało mniej więcej kilkanaście samochodów. Polonez w wersji coupe nosił nazwę Polonez 1,5 X. Samochód zaczęty produkować przed kryzysem lat 80. Fabryka przegrała z kryzysem i wstrzymano produkcję coupe a inne modele z ubodzono. Auto miało tzw. nosek, który stosowano później w polonezach. W środku od seryjnego różnił się tylko skajem, którym wykończono fotele i tapicerkę. Polonez coupe pojawił się w teledysku Rollercoaster w wykonaniu Mroza. Model ma takie wady: felgi, przednie lampy (wszystkie), słupek B (za bardzo srebrny) ale ma też plus: jedyny model na rynku.

Dane techniczne:
Silnik: czterocylindrowy, rzędowy, o pojemności 1481 ccm
Prędkość maksymalna: 160 km/h
Zużycie paliwa: 10 l/100 km
Moc: 74 i 82 KM
Wymiary: długość - 4322 mm, szerokość - 1650 mm, wysokość - 1379 mm
Masa własna: 1135 kg, dopuszczalna masa całkowita - 1530 kg

nr 63 RAF-2203 Latvija Kultowe Auta PRL-u

Raf był produkowany w Rydze (Łotwa) od 1976 do 1997 (rok później fabryka zbankrutowała). RAF-y spełniały w ZSRR rolę karetek, transportu ludzi, więźniarek, wozów strażackich i dostawczaków. Samochód miał karoserie samonośną czyli jak na owe czasy bardzo nowoczesne rozwiązanie ale złe spasowane blach sprawiało, że auto szybko się rozlatywało. Samochody w byłych krajach ZSRR bardzo znane a u nas był zawsze rarytasem. Wyroby z fabryki RAF były nie najlepiej wykonane. Pod koniec produkcji rdzewiały już przy fabrycznym parkingu. Najsławniejszy była wersja 10 osobowa. RAF jest mniej więcej odpowiednikiem polskiego Lublina. Dziś fabryka jest opuszczona i rdzewieje na wielkim placu. Model wielki tandetny i KAPowski - linie papilarne na szybach, źle przyklejony grill i rejestrację, ale ma jest jedyny w swoim rodzaju

Dane techniczne:
Silnik: benzynowy, czterocylindrowy, czterosuwowy, o pojemności 2445 ccm
Prędkość maksymalna: 120 km/h
Zużycie paliwa: ok. 12 l/100 km
Moc: 95 KM
Masa własna: 1750 kg, dopuszczalna masa całkowita: 2710 kg
Wymiary: długość - 4940 mm, szerokość - 2210 mm, wysokość - 1970 mm

Wycieczka do byłego DDR

Wczoraj urządziłem sobie wyjazd do Niemiec. Droga nie krótka ani za długa, bo około 5 godzin jazdy samochodem. Po drodze żadnych klasyków nie było, ale za granicą stał przy drodze żółty Trabant 601 i mijał mnie traktor Fortschritt Famulus 25 i Simson S51 Elekrtonic. Gdy już byłem na miejscu, ruszyłem na dwugodzinny spacer po ulicach miasta. Po piętnastu minutach zobaczyłem pierwszego komunistycznego klasyka - IFA Simson S51 Enduro. Był zadbany, koloru srebrnego. Następnie udałem się na dalsze zwiedzanie. Dotarłem na koniec miasteczka (zdj.1) i zawróciłem. Po chwili stałem koło stacji benzynowej (zdj.2), poszedłem dalej i nic. Same nowe samochody. Blisko osiedla, gdzie mieszka moja ciotka, za garażami, stały dwa opuszczone Trabanty 601. Oba pokryte warstwą brudu. Ulicę dalej stał pięknie wyremontowany Simson Schwalbe KR 51/2. Po tych wszystkich oględzinach ruszyłem w długą podroż do domu.

nr 61 Żuk A-03 Kultowe Auta PRL-u

Żuk A-03 był produkowany w Lubelskiej fabryce FSC od 1959 do 1969 roku. Samochód ma głownie podzespoły z Warszawy np. silnik, skrzynia biegów i zawieszenie. Samochody te były dobrze wykonane, więc większość egzemplarzy przetrwała próbę czasu i nadal służą w niektórych przedsiębiorstwach. W PRL-u można było go spotkać nie mal wszędzie: pod sklepami PSS-u i GS-u, bazaru czy przy kopalni. Samochód mimo swoich wad był sprzedawany do krajów socjalistycznych, kapitalistycznych a nawet utworzono fabrykę w Egipcie. Do wersji A-03 można było wszystko załadować od powietrza (kiedyś tak się jeździło) przez worki z pszenicą na materiałach budowlanych kończąc. Wyrób z fabryki w Lublinie nie miał w Polsce odpowiednika godnego siebie (nysa mogła być ale była mniej seryjna niż żuk), więc sprzedawał się jak ciepłe bułeczki.  Wnętrze było bardzo ubogie ale przede wszystkim funkcjonalne. Według mnie model Żuka A-03 ma za duże koła, brak możliwości zdjęcia plandeki i brak logo FSC.

Żuczki najlepsze auta dostawcze w Polsce :)     kochane Żuki

Dane techniczne:
Silnik  (M-20): czterocylindrowy, czterosuwowy, o pojemności 2120 ccm
Prędkość maksymalna: 90 km/h
Zużycie paliwa: około 14 l/100 km
Moc: 50 KM
Wymiary: długość - 4310 mm, szerokość - 1765 mm, wysokość - 2140 mm
Masa własna: 1340 kg, dopuszczalna masa całkowita 2450 kg (ładowność 1000 kg)

nr 60 ZIŁ 111 Kultowe Auta PRL-u

ZIŁ-y 111 były produkowane w moskiewskiej fabryce od 1959 do 1967 roku (około 10 sztuk rocznie). Samochód był przeznaczony do przywódców państw socjalistycznych ale też woziły papieża Jana Pawła II i prezydentów Francji. W latach 1959-1967 powstały 112 ziłów 111, w tym 11 kabrioletów. W 1962 ZIŁ przechodzi modernizację (cztery reflektory, zmieniona atrapa chłodnicy) model 111G. 1964 roku powstaje cabrio oznaczone symbolem 111D. Samochody te miały pancerz o grubości 20 cm i kuloodporne szyby. Tapicerka była ze skóry. ZIŁ-y miały tzw. bieg defiladowy do jazdy w tempie maszerującego wojska. Do Polski trafiło siedem egzemplarzy w tym parę kabrioletów. Dziś wiadomo, że w Polsce znajdują się dwa egzemplarze ZIŁ-a 111G. Model długi, ciężki ale nie bez wad. Wadami są: zderzaki za mało w nich widocznych szczegółów i tylne lampy (malowane).

Dane techniczne:
Silnik: ośmiocylindrowy, benzynowy, o pojemności 5980 ccm
Prędkość maksymalna: 170 km/h
Zużycie paliwa: około 25 l/100 km
Moc: 200 KM
Wymiary: długość - 6190 mm, szerokość - 2045 mm, wysokość - 1637 mm, rozstaw osi - 3760 mm
Masa własna: 2815 kg

nr 59 Wartburg 353 Trans Kultowe Auta PRL-u

Wartburg 353 Trans był produkowany w Eisenach (DDR) od 1983 do 1988 roku. Wartburg był lekkim samochodem dostawczym. Wyprodukowano ich około 2-3 tysiące. Dziś stanowi miano białego kruka. Samochód miał za słaby silnik na taki ciężar i do pokonywania przeszkód na drogach polnych. Ciasna kabina nie pozwalała na odchylanie oparcia i przesuwania fotela i to był największa wada w wersji 353 Trans. Auta były ręcznie robione i powstawało mniej więcej 600 sztuk rocznie. Samochód był przeznaczony głównie na eksport do krajów zachodnich czyli na klęskę. Samochody miały montowaną plandekę ale zdarzały się też z sztywną przeszkloną zabudową. Model ma jedną wadę lampy przednie. Tył samochodu zdobi kanciasty napis IFA Wartburg Trans i dopracowane szczegóły (lampy itp).

Dane techniczne:
Silnik: trzycylindrowy, dwusuwowy, o pojemności 992 ccm
Prędkość maksymalna: 130 km/h
Zużycie paliwa: ok. 8-12 l/100 km
Moc: 45 KM i 50 KM
Masa własna: 840 kg, dopuszczalna masa całkowita: 1390 kg ( ładowność 400 kg)
Wymiary: długość - 4195 mm, szerokość - 1640 mm, wysokość - 1485 mm